Καλώς ήλθατε στο δικτυακό τόπο του περιοδικού i-Teacher -  - Πρόσκληση κατάθεσης άρθρων για δημοσίευση, μετά από κρίση.

Ενδεικτική θεματολογία του περιοδικού


01.Θ.Ε. Συγκριτική παιδαγωγική – Σχολική παιδαγωγική - Παιδαγωγική ψυχολογία: Μάθηση και διδασκαλία, παιδαγωγική αλληλεπίδραση, Συμβουλευτική στην εκπαίδευση. Ειδική αγωγή.
02.Θ.Ε. Διδακτική μεθοδολογία. Αναλυτικά προγράμματα, σχολικά εγχειρίδια, διδακτικά αντικείμενα, αξιολόγηση Διδακτική επιμέρους μαθημάτων (Γλωσσικών, Μαθηματικών, Φυσικών Επιστημών και όλων των άλλων μαθημάτων).
03.Θ.Ε. Εκπαίδευση και Τεχνολογίες Πληροφορίας και Επικοινωνίας-Καινοτομία στην εκπαίδευση. Η ευρύτητα αυτής της θεματικής ενότητας μας οδηγεί στις θεματικές υποενότητες:
03.01.Θ.Ε. Διαδίκτυο και εκπαιδευτική αξιοποίησή του
03.02.Θ.Ε. Εκπαιδευτικό λογισμικό - Ανοιχτό Λογισμικό
03.03.Θ.Ε. Χρήση συσκευών κινητής τεχνολογίας στη διδασκαλία και τη μάθηση
03.04.Θ.Ε. Εικονική και Επαυξημένη πραγματικότητα
03.05.Θ.Ε. Τεχνολογίες Ρομποτικής και Αυτοματισμοί
03.06.Θ.Ε. Ψηφιακά παιχνίδια και η επίδρασή τους στη μάθηση. Εκπαιδευτική αξιοποίησή τους.
03.07.Θ.Ε. Ψηφιακή αφήγηση
03.08.Θ.Ε. Γραμματισμός και Τ.Π.Ε.
03.09.Θ.Ε. Επιμόρφωση των εκπαιδευτικών στην αξιοποίηση των Τ.Π.Ε.
03.10.Θ.Ε. Κοινωνικά Δίκτυα (Social Media) και Εκπαίδευση
03.11.Θ.Ε. Ψηφιακή Ασφάλεια και Εμπιστοσύνη. Κυβερνο-εκφοβισμος: (Cyber Bullying)
03.12.Θ.Ε. Το ψηφιακό χάσμα
03.13.Θ.Ε. Ειδική Αγωγή και Τ.Π.Ε
03.14.Θ.Ε. Ψηφιακά μέσα και περιβάλλοντα και λογοτεχνία
03.15.Θ.Ε. Ξένες γλώσσες γλωσσών, Τ.Π.Ε. και Καινοτομία
03.16.Θ.Ε. Γλωσσικά μαθήματα, Τ.Π.Ε. και Καινοτομία
03.17.Θ.Ε. Διδακτική Μαθηματικών, Τ.Π.Ε. και Καινοτομία
03.18.Θ.Ε. Διδακτική Ιστορίας, Διδακτική Θρησκευτικών, Τ.Π.Ε. και καινοτομία
03.19.Θ.Ε. Φυσικές Επιστήμες, Τ.Π.Ε. & Καινοτομία
03.20.Θ.Ε. Φυσική Αγωγή, Τ.Π.Ε. και Καινοτομία
03.21.Θ.Ε. Πολιτισμός & Καλές Τέχνες στην εκπαίδευση, με χρήση Τ.Π.Ε. και Καινοτομίας: Μουσική, Εικαστική Αγωγή, Θεατρική Παιδεία, Animation, κ.λ.π. Θέματα Μουσειοπαιδαγωγικής.
03.22.Θ.Ε. STEM (Science, Technology, Engineering and Mathematics) κι Εκπαίδευση
03.23.Θ.Ε. Έρευνα στην εφαρμογή των Τ.Π.Ε. στην εκπαίδευση
03.24.Θ.Ε. Από την ιστορία της Πληροφορικής
04.Θ.Ε. Καλές Πρακτικές στην εκπαίδευση με χρήση Καινοτομίας και Τ.Π.Ε. Διδακτικά σενάρια/Διδακτικές Προτάσεις/Δράσεις με χρήση Τ.Π.Ε.
05.Θ.Ε. Κοινωνική Καινοτομία στην εκπαίδευση (Service Learning [SL])
06.Θ.Ε. Η ευρωπαϊκή διάσταση στην εκπαίδευση. Συνεργατικά διευρωπαϊκά διασχολικά προγράμματα: e-Twinning, Teachers4Europe, ERASMUS+
07.Θ.Ε. Θέματα μετανάστευσης, προσφυγιάς και εκπαίδευσης
08.Θ.Ε. Εκπαιδευτική Έρευνα
09.Θ.Ε. Διά βίου εκπαίδευση – Εκπαίδευση από απόσταση (e-Learning), Εκπαίδευση ενηλίκων, Εκπαίδευση εκπαιδευτικών (βασική κατάρτιση, επιμόρφωση) - Άτυπη μάθηση
10.Θ.Ε. Οργάνωση, Διοίκηση και Οικονομία της Εκπαίδευσης. Φιλοσοφία, Ιστορία και Κοινωνιολογία της εκπαίδευσης.
11.Θ.Ε. Άλλα θέματα.

Περιγραφές Θεματικών Περιοχών

01.Θ.Ε. Συγκριτική παιδαγωγική – Σχολική παιδαγωγική - Παιδαγωγική ψυχολογία: Μάθηση και διδασκαλία, παιδαγωγική αλληλεπίδραση, Συμβουλευτική στην εκπαίδευση. Ειδική αγωγή.
Ενδεικτικά θέματα επιζητούμενων εργασιών- παιδαγωγικής υφής αυτής της Θ.Ε.: Αρχές διαθεματικότητας. Αρχές βιωματικότητας/δραματοποίησης. Παιδαγωγική διαχείριση διαπολιτισμικότητας. Tεχνικές ανάπτυξης ομαδοσυνεργατικότητας. Θέματα που συνάπτονται με τη διαδικασία αξιολόγησης και αυτοαξιολόγησης. Διαμόρφωση/διαπραγμάτευση εκπαιδευτικού συμβολαίου επικοινωνίας. Θεωρίες μάθησης. Σκέψη και συλλογισμός. Γνωστική ανάπτυξη και μάθηση. Κίνητρα μάθησης. Προσδοκίες εκπαιδευτικών. Σχέσεις δασκάλου-μαθητή και μαθητή-συμμαθητών. Αλληλεπιδράσεις στη διαδικασία μάθησης και στην ανάπτυξη. Συναισθηματική νοημοσύνη και εκπαίδευση. Πτυχές της γλωσσικής ανάπτυξης. Σχολική συμβουλευτική. Συμβουλευτική γονέων. Προσωποκεντρική συμβουλευτική. Ειδική αγωγή: Δυσκολίες μάθησης, προβλήματα συμπεριφοράς, ενδοσχολική βία - ζητήματα παιδαγωγικής διαχείρισης

02.Θ.Ε. Διδακτική μεθοδολογία. Αναλυτικά προγράμματα, σχολικά εγχειρίδια, διδακτικά αντικείμενα, αξιολόγηση Διδακτική επιμέρους μαθημάτων (Γλωσσικών, Μαθηματικών, Φυσικών Επιστημών και όλων των άλλων μαθημάτων).
Δίνονται ενδεικτικά θέματα επιζητούμενων εργασιών- στη Θεματική αυτή Ενότητα: Σύγχρονες διδακτικές κατευθύνσεις, διαθεματική και διεπιστημονική προσέγγιση. Αρχές διδακτικής μεθοδολογίας. Διαφοροποιημένη διδασκαλία. Διδασκαλία σε μαθητές με δυσκολίες μάθησης. Διδασκαλία σε μαθητές με υψηλό δείκτη προσληψιμότητας. Διδακτικές προσεγγίσεις που διευκολύνουν την επιτέλεση του διδακτικού έργου λόγω επικαιροποίησης της διδακτικής μεθοδολογίας. Ενημέρωση για Α.Π.Σ. (Αναλυτικά Προγράμματα Σπουδών), νέα Π.Σ. (Προγράμματα Σπουδών). Ενημέρωση για τις διδακτικές αρχές του "νέου σχολείου" και την εφαρμογή Πιλοτικών Προγραμμάτων.

03.Θ.Ε. Εκπαίδευση και Τεχνολογίες Πληροφορίας και Επικοινωνίας-Καινοτομία στην εκπαίδευση.
Η ευρύτητα αυτής της Θεματικής Ενότητας, οδηγεί στις Θεματικές υποενότητες:

03.01.Θ.Ε. Διαδίκτυο και εκπαιδευτική αξιοποίησή του
Σε αυτήν τη Θεματική Υποενότητα γίνεται προσπάθεια συγκέντρωσης των εκπαιδευτικών χρήσεων του διαδικτύου (μοντέλων, τεχνολογιών και εφαρμογών, εκπαιδευτικών σχεδιασμών) όσο και των διαφαινόμενων τάσεων, εξελίξεων, προοπτικών. Αναμένεται να παρουσιαστούν εργασίες, που αφενός μεν θα πληροφορούν, αφετέρου θα εστιάζουν σε παραδείγματα καλών εκπαιδευτικών πρακτικών, με τη χρήση του διαδικτύου. Ενδεικτικά παρατίθενται υποενότητες, μεταξύ άλλων, που μπορούν να ενδιαφέρουν ιδιαίτερα το συνεδριακό ακροατήριο: - Το διαδίκτυο στην προδημοτική, στην πρωτοβάθμια, στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση - Ανάπτυξη και διαμοίραση εκπαιδευτικού υλικού με τεχνολογίες file sharing ή άλλες σχετικές διαδικτυακές τεχνολογίες - Σχεδιασμός κι αξιολόγηση εκπαιδευτικών δραστηριοτήτων με διαδικτυακά εργαλεία - Πρότυπα και αξιολόγηση διαδικτυακών εκπαιδευτικών εφαρμογών - Σχεδίαση, περιεχόμενο κι αξιολόγηση εκπαιδευτικών δικτυακών τόπων. - Εκπαιδευτικά ιστολόγια, wikis, eportfolios – Ιστοεξερευνήσεις - Σχεδιασμός και υλοποίηση project με διαδικτυακά εργαλεία - Κοινωνικά δίκτυα και εκπαίδευση - Διαδίκτυο και παιδί. Επιπτώσεις της χρήσης του διαδικτύου - Διαδίκτυο και επαγγελματική ανάπτυξη εκπαιδευτικών - Πνευματικά δικαιώματα και διαδίκτυο - Διαφαινόμενες εξελίξεις και προοπτικές - Πρόσβαση στο διαδίκτυο - Πρόσβαση σε δικτυακό εκπαιδευτικό περιεχόμενο

03.02.Θ.Ε. Εκπαιδευτικό λογισμικό - Ανοιχτό Λογισμικό
Ως εκπαιδευτικό λογισμικό ορίζεται το λογισμικό που εκτελείται σε υπολογιστή, που εμπεριέχει διδακτικούς στόχους και αναμένεται να επιφέρει συγκεκριμένα διδακτικά και μαθησιακά αποτελέσματα. Υποστηρίζει τη διδασκαλία, παρέχοντας βοήθεια στο μαθητή ώστε να προσεγγίσει και να οικοδομήσει μια προκαθορισμένη από το αναλυτικό πρόγραμμα γνώση ή τον ενισχύει ώστε να αναπτύξει δεξιότητες υψηλού επιπέδου. Το εκπαιδευτικό λογισμικό μπορεί να ταξινομηθεί με κριτήριο τη χρήση του στη μαθησιακή διαδικασία, ως εξής: Λογισμικό εξάσκησης (Drill and Practice). Λογισμικό παρουσίασης-φροντιστηρίου (Tutorial). Λογισμικό προσομοίωσης (Simulation). Λογισμικό επίλυση προβλήματος (Problem solving). Περιβάλλοντα Εικονικής Πραγματικότητας (Virtual Reality). Σκοπός αυτής της θεματικής περιοχής είναι η παροχή ευκαιριών σε εκπαιδευτικούς ή άλλους, κατασκευαστές λογισμικού (Computer Based ή online Software), να παρουσιάσουν ενώπιον του συνεδριακού ακροατηρίου τα λογισμικά τους. Το λογισμικό τους να μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν εκπαιδευτικό εργαλείο (π.χ. το geogebra, το modellus, ηλεκτρονικό λεξικό κ.ά) ή και σαν εργαλείο υποστήριξης της Διοίκησης της εκπαίδευσης (με την διευκρίνιση ότι το ταξινομούμε για πρακτικούς λόγους σε αυτήν τη Θ.Ε.). Ενδεικτικά παρατίθενται πεδία, μεταξύ άλλων, που μπορούν να ενδιαφέρουν ιδιαίτερα το συνεδριακό ακροατήριο: - Παρουσίαση λογισμικού για εκπαιδευτική χρήση - Αξιολόγηση εκπαιδευτικού λογισμικού - Παρουσίαση λογισμικού για διοικητική χρήση - Ελεύθερο λογισμικό/Λογισμικό ανοιχτού κώδικα στην εκπαίδευση Το Ελεύθερο Λογισμικό / Λογισμικό Ανοικτού Κώδικα (ΕΛ/ΛΑΚ) είναι το λογισμικό που ο καθένας μπορεί ελεύθερα να χρησιμοποιεί, να αντιγράφει, να διανέμει και να τροποποιεί ανάλογα με τις ανάγκες του. Είναι ένα εναλλακτικό μοντέλο ανάπτυξης και χρήσης λογισμικού που βασίζεται στην ελεύθερη διάθεση του πηγαίου κώδικα, το οποίο παρέχει τη δυνατότητα αλλαγών ή βελτιώσεων ώστε να καλύπτονται οι ανάγκες αυτού που το χρησιμοποιεί. (https://mathe.ellak.gr/?p=15 ). Ο όρος "ελεύθερο λογισμικό" προέρχεται από τον αγγλικό όρο "free software", με τη λέξη "free" δεν έχει την έννοια του "δωρεάν", αλλά την έννοια του "ελεύθερου". Έτσι, το ελεύθερο λογισμικό διανέμεται με τέτοιο τρόπο ώστε ο χρήστης του να μπορεί να χρησιμοποιεί το πρόγραμμα για κάθε σκοπό, αλλά και να το προσαρμόσει στις ανάγκες του. Το λογισμικό ανοικτού κώδικα, από την πλευρά του, ουσιαστικά μέσω του μοντέλου διανομής αναζητά ανθρώπους που θα βοηθήσουν στην ανάπτυξη και βελτίωση του λογισμικού και ως ανταμοιβή -πέραν της ηθικής ικανοποίησης- θα έχουν το δικαίωμα της χρήσης του λογισμικού. Με το Ελεύθερο Λογισμικό, οι εκπαιδευτικοί μπορούν να χρησιμοποιούν όλες τις εφαρμογές για εκπαιδευτική χρήση χωρίς κόστος και προβλήματα. Επίσης μπορούν να δίνουν ένα αντίγραφο σε κάθε μαθητή για οικιακή και ατομική χρήση. Έτσι, δεν υποχρεώνονται οι γονείς να λάβουν μία κοστοβόρα απόφαση και τα παιδιά οικογενειών με λιγότερες οικονομικές δυνατότητες να μπορούν και αυτά να μάθουν, κάνοντας χρήση των ίδιων εργαλείων, όπως όλα τα υπόλοιπα παιδιά. Ως ακολούθως ο χώρος έρευνας εδώ θα μπορέσει να καταδείξει αποτελεσματικούς ή μη τρόπους αξιοποίησης των λογισμικών αυτών στην εκπαιδευτική διαδικασία αλλά και να συμβάλλει σε προτάσεις και ιδέες νέων ειδών εκπαιδευτικών εργαλείων που θα συνδράμουν με τη σειρά τους στην ενίσχυση των γνώσεων και δεξιοτήτων των μαθητών.

03.03.Θ.Ε. Χρήση συσκευών κινητής τεχνολογίας στη διδασκαλία και τη μάθηση
Η σύγχρονη τάξη εφοδιάζεται συνεχώς με εξοπλισμό Τ.Π.Ε. (ηλεκτρονικές συσκευές με δυνατότητες ασύρματης δικτύωσης, όπως φορητοί υπολογιστές, υπολογιστές πινακίδας [Tablets], κινητά τηλέφωνα, τηλεκοντρόλ απάντησης, κ.ά.). Μεγάλη η προσδοκία εμπλουτισμού κι ανανέωσης της διδασκαλίας, ιδιαίτερα στην κατασκευή διδακτικού περιβάλλοντος ευέλικτης, συνεργατικής, διερευνητικής, και ανακαλυπτικής μάθησης. Αναμένεται ότι στα επόμενα χρόνια περισσότεροι μαθητές θα φέρνουν στην τάξη φορητές υπολογιστικές συσκευές. Οι συσκευές αυτές θα καταστούν μελλοντικά αναγκαία εκπαιδευτικά μέσα κι εργαλεία, όπως τα τωρινά συμβατικά (βιβλία και τετράδια). Στην Ελλάδα ήδη έχει σωρευτεί εμπειρία από τα προγράμματα της τελευταίας δεκαετίας, όπως το πρόγραμμα «ένας φορητός υπολογιστής ανά μαθητή» (σε γυμνασιακές τάξεις) ή το πρόγραμμα «κινητά εργαστήρια Η/Υ» για τα δημοτικά σχολεία τέως τύπου ΕΑΕΠ. Επιπρόσθετα με τα ανωτέρω, τα τελευταία χρόνια υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός ερευνών στη διεθνή βιβλιογραφία που εστιάζει στην αξιοποίηση αυτών των συσκευών κινητής τεχνολογίας τόσο σε τυπικά όσο και σε άτυπα περιβάλλοντα μάθησης. Σε αυτήν την Θεματική περιοχή, επιζητούνται εργασίες που αναφέρονται στα προαναφερόμενα προγράμματα αξιοποίησης της φορητότητας ή σε ανάλογα προγράμματα ξένων εκπαιδευτικών συστημάτων ή στην επίκαιρη διεθνή εκπαιδευτική ζύμωση (διαφαινόμενες εξελίξεις και προοπτικές). Μπορούν να αναφέρονται σε ερευνητικές προσπάθειες, αλλά και σε εφαρμογές (δημιουργίες κι αξιοποιήσεις εκπαιδευτικών εφαρμογών με τη χρήση κινητών συσκευών μάθησης, ταμπλέτες και smartphones) σε τυπικά ή άτυπα περιβάλλοντα μάθησης σε σχολεία ή επισκοπήσεις και παρουσιάσεις ερευνών, μελέτες περιπτώσεων εφαρμογών, καινοτομιών κλπ, στην Ελλάδα και διεθνώς.

03.04.Θ.Ε. Εικονική και Επαυξημένη πραγματικότητα:
Στη σημερινή εποχή όπου ραγδαία αναπτύσσεται η τεχνολογία με κάθε είδους εφαρμογές στην καθημερινότητα του ανθρώπου, η εικονική, επαυξημένη και μεικτή πραγματικότητα είναι μια ταχύτατα αναπτυσσόμενη περιοχή της επιστήμης με εφαρμογή στους πολλούς τομείς της βιομηχανίας, της ψυχαγωγίας, της ιατρικής και πλέον και της εκπαίδευσης. Ενώ η εικονική πραγματικότητα αποτελεί μια απλή ψηφιοποίηση του πραγματικού κόσμου, η επαυξημένη πραγματικότητα θεωρείται το επόμενο βήμα μετά την εικονική. Επιτρέπει την ζωντανή προβολή ενός φυσικού περιβάλλοντος, του οποίου όμως η πραγματικότητα είναι επαυξημένη μέσω της προβολής ψηφιακών πληροφοριών αλλά και εικονικών προσώπων αντικειμένων ή σχεδίων μελετημένων και εφαρμοσμένων διαμέσου ενός ηλεκτρονικό υπολογιστή. Η νέα αυτή οπτική είναι δυνατή μέσα από τη χρήση έξυπνων κινητών, smartphones, ή μέσω ειδικών γυαλιών, Google Glass. Με την εκπαιδευτική χρήση αυτών των νέων τεχνολογιών έχουμε και νέες γνωστικές προκλήσεις για την εκπαίδευση όπως βιωματικές αναπαραστάσεις ιστορικών γεγονότων, γνωστικές πληροφορίες για αντικείμενα, κτήρια, ανθρώπους και φυτά κ.α. Σκοπός αυτής της θεματικής περιοχής είναι η παρουσίαση των δυνατοτήτων των νέων αυτών τεχνολογιών μέσα από εφαρμογές, μελέτες περίπτωσης, ερευνητικές προσπάθειες καθώς και κατασκευές σε τυπικά ή άτυπα περιβάλλοντα μάθησης, σε σχολεία ή και εξωτερικούς χώρους όπως μουσεία ή ιστορικά κτήρια, διαμέσου των οποίων προάγεται η γνώση με νέες συμμετοχικές, βιωματικές και ίσως αποδοτικότερες μεθόδους διδασκαλίας, αναστοχασμού, κριτικής σκέψης καθώς και μιας πολυδιάστατης εκπαιδευτικής εμπειρίας.

03.05.Θ.Ε. Τεχνολογίες Ρομποτικής και Αυτοματισμοί:
Τα τελευταία χρόνια η ρομποτική εισήχθη σε σημαντικό βαθμό στη ζωή των ανθρώπων. Οι λύσεις ρομποτικής εδώ και πολλά χρόνια έχουν υιοθετηθεί με επιτυχία από τις βιομηχανίες. Το τελευταίο διάστημα έκανε την εμφάνισή της και στη χώρα μας η εκπαιδευτική ρομποτική μέσα από τις κατασκευές και τα λογισμικά της εταιρείας κατασκευής παιχνιδιών LEGO και του εκπαιδευτικού λογισμικού Scratch από το πανεπιστήμιο ΜΙΤ. Οι όροι ρομποτική και αυτοματισμός έχουν κάποιες διαφορές για παράδειγμα μια από τις σημαντικότερες διαφορές μεταξύ ενός αυτοματισμού και ενός ρομποτικού συστήματος είναι το αν μια μηχανή είναι προγραμματισμένη να εκτελεί ένα συγκεκριμένο πακέτο εντολών και κινήσεων ή αν οι κινήσεις του ρομποτικού συστήματος μπορεί να τροποποιηθούν ή επηρεαστούν από εξωγενείς παράγοντες κατά τη διάρκεια της εκτέλεσής τους. Ένας από τους μαθησιακούς άξονες του νέου Π.Σ. για τις Τ.Π.Ε. στο σχολείο είναι και ο προγραμματισμός με τον υπολογιστή. Σε αυτή την υποθεματική, εντάσσονται προγραμματισμοί, κατασκευές και εκπαιδευτικά σενάρια τα οποία ως στόχο έχουν τη διαμόρφωση μαθησιακών καταστάσεων που θα επιτρέπουν την ολοκλήρωση των γνώσεων και των τεχνικών δεξιοτήτων των μαθητών καθώς και την καλλιέργεια διδακτικών ικανοτήτων και δυνατοτήτων διδακτικής μεθοδολογικού χαρακτήρα στις Τ.Π.Ε. των εκπαιδευτικών. Οι εφαρμογές αυτές και ερευνητικές προσπάθειες θα έχουν ως στόχο να προάγουν μια αποτελεσματική διδακτική προσέγγιση στο μάθημα των Τ.Π.Ε. και θα συμβάλλουν στην αυτόνομη ανάπτυξη των ταλέντων και δεξιοτήτων όλων των μαθητών.

03.06.Θ.Ε. Ψηφιακά παιχνίδια και η επίδρασή τους στη μάθηση. Εκπαιδευτική αξιοποίησή τους.
Τα ψηφιακά παιχνίδια αποτελούν ένα ταχύτατα αναπτυσσόμενο πεδίο, καθώς αποτελούν τη δημοφιλέστερη τεχνολογία στην παιδική και νεανική διασκέδαση. Ταυτόχρονα δύνανται να αξιοποιηθούν ως μαθησιακά μέσα με θετικά αποτελέσματα ως προς την ενεργοποίηση των εκπαιδευόμενων και την αποτελεσματικότητα της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Η μάθηση που υποστηρίζεται από τα ψηφιακά παιχνίδια αποτελούν ιδιαίτερο ερευνητικό πεδίο μέσα στο ευρύτερο πλαίσιο της εκπαίδευσης με Τ.Π.Ε. και προσελκύουν τα τελευταία χρόνια το έντονο ενδιαφέρον της επιστημονικής και εκπαιδευτικής κοινότητας. Ταυτόχρονα προκύπτει και προβληματισμός και αντίλογος. Σε αυτή τη θεματική περιοχή, επιζητούνται εργασίες που αναφέρονται στο προαναφερόμενο πεδίο χρήσης Τ.Π.Ε. στην υπηρεσία της μάθησης, οι οποίες μπορούν να αναφέρονται σε ερευνητικές προσπάθειες, αλλά και σε εφαρμογές στην εκπαίδευση ή επισκοπήσεις και παρουσιάσεις ερευνών, μελέτες περιπτώσεων, στην Ελλάδα και διεθνώς.

03.07.Θ.Ε. Ψηφιακή αφήγηση
Η αφήγηση ιστοριών είναι εκπαιδευτικό εργαλείο, καθώς βελτιώνει τον προφορικό και γραπτό λόγο των μαθητών, ενώ ταυτόχρονα ενισχύει την κριτική σκέψη, την ανάλυση και την ανασύνθεση της πληροφορίας. Ο συνδυασμός της παραδοσιακής προφορικής αφήγησης με τα πολυμέσα του σήμερα (της εποχής των Τ.Π.Ε.), δημιουργεί την ψηφιακή αφήγηση. Eίναι η διαδικασία που συνδυάζει τα ψηφιακά μέσα (κείμενο, εικόνα, ήχο), για να εμπλουτίσει και να ενισχύσει το γραπτό ή τον προφορικό λόγο των μαθητών, καλύπτοντας ανάγκες τους για έκφραση, επικοινωνία, πληροφορία, συντελώντας στη μεταβίβαση κανόνων συμπεριφοράς και αξιών, στη διατήρηση στη μνήμη ηρώων και πράξεών τους, χαρακτήρων κόμικς, παραμυθιών κ.ά. και στη διασκέδαση. Αρχικά τα digital video editors utilities, που προσφέρονταν δωρεάν και στη συνέχεια η εμφάνιση ψηφιακών φωτογραφικών μηχανών (εύκολες στη χρήση τους και προσιτές στις τιμές) καθώς και η επακόλουθη άφθονη παραγωγή και διάθεση ψηφιακών εικόνων έδωσαν την ώθηση στην εμφάνιση της ψηφιακής αφήγησης. Η αξία της ψηφιακής αφήγησης στηρίζεται στο γεγονός ότι είναι μια ενεργητική διαδικασία, και δημιουργεί μια ευχάριστη ατμόσφαιρα στην τάξη. Η χρήση πολυμέσων μετατρέπει π.χ. τη λογοτεχνία σε μια πολυδιάστατη εμπειρία. Σε αυτήν τη θεματική περιοχή, επιζητούνται εργασίες που αναφέρονται στο προαναφερόμενο πεδίο χρήσης Τ.Π.Ε. στην υπηρεσία της μάθησης, και παρουσιάζουν εργαλεία και σύγχρονες καλές πρακτικές που βοηθούν τους μαθητές να είναι και καταναλωτές και δημιουργοί (εξίσου) ψηφιακών αφηγήσεων ιστοριών.

03.08.Θ.Ε. Γραμματισμός και Τ.Π.Ε.
Οι σύγχρονες εξελίξεις στην παιδαγωγική επιστήμη έφεραν στο προσκήνιο πολύ σημαντικά, πρωτότυπα και ιστορικά συνδεδεμένα με την πορεία της Τεχνολογίας και της Εκπαίδευσης εργαλεία, βασισμένα στον «γραμματισμό» (literacy). Ο όρος αυτός πλέον δεν περιορίζεται σε κάποιον πρωτογενή «αλφαβητισμό», αλλά στην ικανότητά μας να υπάρχουμε στα εξελιγμένα και σύνθετα περιβάλλοντα του «εγγράμματου πολιτισμού μας». Το συνέδριο κρίνοντας αφενός ότι ο «γραμματισμός» είναι ένα σύγχρονο και σημαντικό κομμάτι της έρευνας, με συνδέσεις σε πολλές επιστήμες, αφετέρου ότι μπορεί να οδηγήσει σε λύσεις για σημαντικά εκπαιδευτικά και διδακτικά ερωτήματα και προβλήματα του καιρού μας, αφιερώνει σε αυτόν μια ξεχωριστή θεματική. Οι εργασίες της ενότητας αυτής μπορούν να αφορούν οποιοδήποτε ζήτημα γραμματισμού σχετικό με την Εκπαίδευση, με τα διδακτικά αντικείμενα γενικά (π.χ. γλωσσικός γραμματισμός, μαθηματικός γραμματισμός, πολιτισμικός γραμματισμός, ιστορικός γραμματισμός κ.λπ) ή πιο εξειδικευμένα (π.χ. ενεργειακός γραμματισμός, περιβαλλοντικός γραμματισμός, γραμματισμός υγείας, κοινωνικός γραμματισμός, επιστημονικός γραμματισμός, καλλιτεχνικός γραμματισμός κ.λπ.). Επίσης οι εργασίες της ενότητας μπορούν να φορούν σε ένα πλήθος ζητημάτων που αφορούν στις Τ.Π.Ε. και την εισαγωγή τους στην Εκπαίδευση (π.χ. ψηφιακός/πληροφορικός γραμματισμός, διαδικτυακός γραμματισμός, μιντιακός γραμματισμός, σχολικός γραμματισμός, οπτικός γραμματισμός, ακουστικός γραμματισμός, οπτικοακουστικός γραμματισμός, πολυεγραμματισμοί κ.λπ.). Οι προσεγγίσεις αυτές μπορούν να εστιάζουν σε συγκεκριμένα χαρακτηριστικά του γραμματισμού, να εστιάζουν στον κριτικό ή το λειτουργικό γραμματισμό, συνολικά (π.χ. κριτικός γραμματισμός και Εκπαίδευση) ή εξειδικευμένα (π.χ. κριτικός μιντιακός γραμματισμός). Θα πρέπει να συνδέουν τη θεωρία του γραμματισμού με την εκπαιδευτική πράξη τεκμηριωμένα, προσφέροντας γόνιμες ιδέες και λύσεις για καίρια ζητήματα στην εκπαιδευτική κοινότητα και την κοινωνία.

03.09.Θ.Ε. Επιμόρφωση των εκπαιδευτικών στην αξιοποίηση των Τ.Π.Ε.
Παρόλο που οι Τεχνολογίες της Πληροφορίας και της Επικοινωνίας έχουν εισαχθεί στην εκπαίδευση και την εκπαιδευτική πράξη προ αρκετών ετών, και είναι αναμφισβήτητη η βελτίωση του καθημερινού διδακτικού περιβάλλοντος από αυτήν την εισαγωγή, η διεθνής βιβλιογραφία δείχνει ότι η χρήση τους είναι ακόμα μικρής έκτασης στα εκπαιδευτικά συστήματα. Η διαπίστωση αυτή χαρακτηρίζει και την ελληνική πραγματικότητα. Ένας από τους βασικότερους περιοριστικούς παράγοντες χρήσης των Τ.Π.Ε. στην εκπαιδευτική πράξη είναι η απουσία ή η ελλιπής κατάρτιση των εκπαιδευτικών στη χρήση και παιδαγωγική αξιοποίηση των Τ.Π.Ε. στη μαθησιακή διαδικασία. Προς την κατεύθυνση αυτή έχουμε τα τελευταία χρόναι προγράμματα επιμόρφωσης που υλοποιούνται από το Υπ. Παιδείας και εποπτευόμενους φορείς (Α’ και Β’ επίπεδο). Σε αυτή τη θεματική περιοχή, επιζητούνται εργασίες που αναφέρονται στο προαναφερόμενο πεδίο, και θα αναδείξουν σύγχρονες τάσεις κι εξελίξεις, στην Ελλάδα και διεθνώς. Οι εργασίες μπορούν να αναφέρονται σε ερευνητικές προσπάθειες, αλλά και σε εφαρμογές στην εκπαίδευση ή επισκοπήσεις και παρουσιάσεις ερευνών, μελέτες περιπτώσεων. Ενδεικτικά παρατίθενται υποενότητες, μεταξύ άλλων, που μπορούν να ενδιαφέρουν ιδιαίτερα το συνεδριακό ακροατήριο: - Πρόγραμμα Επιμόρφωσης Α΄ & B΄ Επιπέδου - Θέματα Εκπαιδευτικής Πολιτικής στις Τ.Π.Ε. - Ενδοσχολική Επιμόρφωση. - Στήριξη Επιμόρφωσης σε περιφερειακό και τοπικό επίπεδο - Μιντιακός γραμματισμός (Media Literacy)

03.10.Θ.Ε. Κοινωνικά Δίκτυα (Social Media) και Εκπαίδευση
Κοινωνικά Δίκτυα (Social Media) ονομάζουμε τις διαδικτυακές (internet based) τεχνολογικές και πολυμεσικές πλατφόρμες οι οποίες επιτρέπουν τη δημοσίευση ψηφιακού περιεχομένου και πληροφοριών. Το πιο σημαντικό όμως, τα δίκτυα αυτά έχουν ως σκοπό την ανάπτυξη επικοινωνιακών και στη συνέχεια κοινωνικών, πολιτικών και οικονομικών σχέσεων και δεσμών μεταξύ των χρηστών. Η χρήση των κοινωνικών αυτών δικτύων σε εκπαιδευτικό πλαίσιο μπορεί να θεωρηθεί ως επιτυχής κατά κύριο λόγο επειδή αυτά εμπλέκουν τους μαθητές σε μια διαδικασία επικοινωνίας μεταξύ των χρηστών αλλά και ανταλλαγής μηνυμάτων καθώς και πληροφοριών. Σύμφωνα με τις πρόσφατες έρευνες τα κοινωνικά δίκτυα συμβάλλουν σε μεγάλο βαθμό στη συνεχή και ενεργό επικοινωνία, την αλληλεπίδραση, τη συμμετοχική δράση, την άμεση και ασύγχρονη ενημέρωση, την κατανομή των πηγών και την υποστήριξη των εκπαιδευτικών εργασιών. Καθώς η νέα εποχή του ψηφιακού κόσμου αναδεικνύει νέες μορφές κοινωνίας και μάθησης τα δίκτυα αυτά αποκτούν όλο και πιο ενεργό ρόλο. Οι νέοι μαθητές έχουν σχηματίσει ήδη τις ψηφιακές τους ταυτότητες και μαθαίνουν πολύ πιο εύκολα και γρήγορα μέσα από αυτές τις πλατφόρμες και αποθετήρια γνώσης, τα οποία σχετίζονται άμεσα με την επικοινωνία, το σχολιασμό, τη δημιουργική συμμετοχή και τη διδακτική χρήση των πολυμέσων.

03.11.Θ.Ε. Ψηφιακή Ασφάλεια και Εμπιστοσύνη. Κυβερνο-εκφοβισμος: (Cyber Bullying)
Το διαδίκτυο και οι «νέες τεχνολογίες» έχουν πλέον γίνει μέρος της καθημερινότητάς μας και ουδείς μπορεί να αμφισβητήσει αυτή την πραγματικότητα. Επί πλέον, τα έχουν «υιοθετήσει», με μια σχέση σχεδόν εξάρτησης και η κοινότητα των μαθητών (και γενικότερα των νέων), μια ιδιαίτερα ευάλωτη κατηγορία χρηστών λόγω ηλικίας με ότι αυτό συνεπάγεται. Με δεδομένες τις προκλήσεις και τα ερωτήματα που συμπαρασύρουν μαζί τους, το ερώτημα που τίθεται είναι: μπορεί κάποιος να υποστηρίξει με επάρκεια τους μαθητές; Σε αυτή τη θεματική περιοχή, αναζητούνται εργασίες από εκπαιδευτικούς και ερευνητές όλων των ειδικοτήτων, σε σχέση με θέματα ψηφιακής ασφάλειας και εμπιστοσύνης στο σημερινό σχολείο. Πιο συγκεκριμένα οι εργασίες πρέπει να προσεγγίζουν θέματα όπως: ιδιωτικότητα, ψηφιακή ασφάλεια, προστασία, ηθική και δεοντολογία, κυβερνοεκφοβισμός, προσωπικά δεδομένα, κακόβουλο λογισμικό, γονικός έλεγχος, εθισμός, ποιότητα πληροφορίας, τεχνικά θέματα ασφάλειας, κ.ά., σε άμεση συσχέτιση με την εκπαιδευτική διαδικασία γενικότερα. Ο κυβερνο-εκφοβισμος αποτελεί εξέλιξη του παραδοσιακού εκφοβισμού σε ρεαλιστικές συνθήκες και χώρους όπως το σχολείο, το σπίτι, οι χώροι εργασίας και λειτουργεί σε ψηφιακό και εικονικό επίπεδο. Αφορά οποιαδήποτε συνεχόμενη και επαναλαμβανόμενη πράξη εκφοβισμού, ψυχολογικής πίεσης, επιθετικότητας, απειλής, ταπείνωσης, παρενόχλησης, τρομοκρατικής ή αυταρχικής συμπεριφοράς των χρηστών του διαδικτύου τόσο των παιδιών, των προ εφήβων και εφήβων καθώς και ενηλίκων που πραγματοποιείται είτε μέσω του Διαδικτύου, έξυπνων κινητών τηλεφώνων είτε άλλων ψηφιακών συσκευών και τεχνολογιών από σε βάθος χρόνου και ανά τακτά ή άτακτα χρονικά διαστήματα, (stopcyberbullying.org, 2010). Ο όρος πρωτοεμφανίστηκε από τον Καναδό παιδαγωγό Bill Belsey (2004) και εντάσσεται, σύμφωνα με τους Αντωνιάδου και Κόκκινο (2013), στις συμπεριφορές προληπτικής επιθετικότητας, οι οποίες και δύναται να διεξάγονται από άτομο ή ομάδα ατόμων με απώτερο στόχο την πρόκληση ψυχολογικής ή και ακόμη σωματικής βλάβης στο εκάστοτε θύμα. Το φαινόμενο αυτό τείνει να λάβει μεγάλες διαστάσεις ακόμη και στη χώρα μας. Η εκπαίδευση και ενημέρωση αναφορικά με το πρόβλημα είναι σημαντική και ο χώρος για έρευνα και εξεύρεση λύσεων και προτάσεων αποφυγής και αντιμετώπισης του φαινομένου αυτού εξίσου σημαντικός και αναγκαίος.

03.12.Θ.Ε. Το ψηφιακό χάσμα
Με τον όρο «ψηφιακό χάσμα» (digital divide) περιγράφεται το κενό που δημιουργείται ανάμεσα σε άτομα ή ομάδες που έχοντας ψηφιακές δεξιότητες (digital skills) ωφελούνται από τις νέες τεχνολογίες και σε εκείνους που μη διαθέτοντας τις εν λόγω δεξιότητες, δεν επωφελούνται από τη νέα πραγματικότητα. Το παραπάνω δημιουργεί και την λεγόμενη ψηφιακή ανισότητα η οποία αντιδιαστέλλεται με την ψηφιακή ισότητα (digital equity) που ορίζεται ως η ισότητα α) στην πρόσβαση σε υπολογιστές (access to computers), β) στην πρόσβαση στο διαδίκτυο (internet access) γ) στον ψηφιακό γραμματισμό (digital literacy). Αποτέλεσμα του ψηφιακού χάσματος είναι ο ψηφιακός αποκλεισμός και εν γένει το πληροφοριακό χάσμα που έρχεται ως επακόλουθο. Οι παράγοντες που επηρεάζουν την εμφάνισή του ψηφιακού χάσματος έχουν να κάνουν με την ηλικία, την εκπαίδευση, το φύλο, τη φυλή, το επίπεδο της κοινωνικής και οικονομικής ανάπτυξης, φυσικές αναπηρίες και/ή περιθωριακές κοινωνικές ομάδες. Ενδεικτικά θέματα των επιζητούμενων εργασιών αναφέρονται (χωρίς να περιορίζονται) σε: Η εκπαίδευση ως παράγοντας μείωσης του ψηφιακού χάσματος, Ψηφιακό χάσμα και φύλο, Εκπαίδευση ενηλίκων και ψηφιακό χάσμα, ψηφιακό χάσμα και κοινωνία της γνώσης, ανάπτυξη και ψηφιακό χάσμα, ψηφιακό χάσμα και γεωγραφική θέση, Το σημερινό σχολείο ως παράγοντας μείωσης του ψηφιακού χάσματος, ΤΠΕ στην εκπαίδευση και ψηφιακός αποκλεισμός, Ψηφιακός γραμματισμός, Προγράμματα σπουδών που υποστηρίζουν τον ψηφιακό γραμματισμό, Πολιτικές εκπαίδευσης για τη μείωση του ψηφιακού χάσματος, ΑΜΕΑ και ψηφιακό χάσμα.

03.13.Θ.Ε. Ειδική Αγωγή και Τ.Π.Ε
Ο ρόλος των χρήσης Τ.Π.Ε. στην Ειδική Αγωγή ως μέσου βελτίωσης της ποιότητας του περιβάλλοντος μάθησης των μαθητών με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, είναι αναμφισβήτητος, καθώς η χρήση ψηφιακών/υπολογιστικών συσκευών συμβάλλει σημαντικότατα στη διαδικασία της μάθησης, παρέχοντας εκπαιδευτικό περιβάλλον με πρόσθετα μαθησιακά και ψυχαγωγικά χαρακτηριστικά. Οι Τ.Π.Ε., παρέχουν πολλές ευκαιρίες στους μαθητές αυτής τη κατηγορίας, γιατί οι μαθητές μπορούν να παίρνουν στα χέρια τους τη μάθηση και να την εναρμονίζουν με τους δικούς τους ρυθμούς. Οι υπολογιστικές ηλεκτρονικές συσκευές και το εκπαιδευτικό λογισμικό αποκαθιστούν σε μεγάλο ποσοστό φυσικές αδυναμίες (λεπτή κινητικότητα, προβλήματα όρασης) των παιδιών και βοηθούν στην πρόσβαση της πληροφορίας και επομένως στην εκπαίδευσή τους. Κι ακόμα, οι κατάλληλες υποστηρικτικές δομές για την υλοποίηση της ένταξης των Τ.Π.Ε. στην Ειδική Αγωγή θεωρούνται τόσο σημαντικές για πολλούς εκπαιδευτικούς, όσο η ύπαρξη εξοπλισμού και λογισμικού προς χρήση. Σε αυτή τη θεματική περιοχή, επιζητούνται εργασίες που αναφέρονται στο προαναφερόμενο πεδίο χρήσης Τ.Π.Ε. στην υπηρεσία της μάθησης, και θα αναδείξουν σύγχρονες τάσεις κι εξελίξεις στο πεδίο Τ.Π.Ε. και Ειδική αγωγή, στην Ελλάδα και διεθνώς. Οι εργασίες μπορούν να αναφέρονται σε ερευνητικές προσπάθειες, αλλά και σε εφαρμογές στην εκπαίδευση ή επισκοπήσεις και παρουσιάσεις ερευνών, μελέτες περιπτώσεων. Ενδεικτικά παρατίθενται υποενότητες, μεταξύ άλλων, που μπορούν να ενδιαφέρουν ιδιαίτερα το συνεδριακό ακροατήριο: - Εκπαιδευτικό λογισμικό για την Ειδική Αγωγή - Ηλεκτρονική μάθηση και Ειδική Αγωγή - Προσβασιμότητα και υποστηρικτική τεχνολογία στην υπηρεσία της Ειδικής Αγωγής. - Μελέτες περιπτώσεων χρήσης Τ.Π.Ε. στη σχολική πρακτική της Ειδικής Αγωγής (Τμήματα ένταξης κ.ά.) - Διαφαινόμενες εξελίξεις και προοπτικές.

03.14.Θ.Ε. Ψηφιακά μέσα και περιβάλλοντα και λογοτεχνία
Η αφηγηματική πράξη υιοθετείται ολοένα και περισσότερο από τις νέες τεχνολογίες. Από τη μία, η ψηφιακή αφήγηση, ως εποπτικό μέσο ή προϊόν μαθητικής δημιουργίας έχει καθιερωθεί ως στρατηγική μάθησης σε όλες τις εκπαιδευτικές βαθμίδες. Από την άλλη, τα ψηφιακά βιβλία -από την απλή σάρωση των έντυπων βιβλίων ώστε να είναι διαθέσιμα σε ψηφιακές συσκευές ανάγνωσης, μέχρι τη δημιουργία εξελιγμένων εφαρμογών λογισμικού, που διαθέτουν διαδραστικές λειτουργίες- φέρνουν τη λογοτεχνική ανάγνωση πιο κοντά στη φιλοσοφία των παιχνιδιών ή της ψυχαγωγίας. Μια ακόμα πολυμεσική και διαδραστική εκδοχή της λογοτεχνικής ανάγνωσης είναι αυτή μέσω της διαμεσικής αφήγησης. Πρόκειται για “μια αφηγηματική δομή που επεκτείνεται μέσω διαφορετικών γλωσσών επικοινωνίας (κειμενική, οπτική, ηχητική κ.ά.) και μέσων (ταινίες, comics, τηλεοπτικές σειρές, ηλεκτρονικά παιχνίδια, κ.ά.)” και τείνει στη διαμόρφωση αφηγηματικών κόσμων, δυνάμει συνεχώς εμπλουτιζόμενων. Όλες οι παραπάνω μορφές αφήγησης που αναπτύσσονται σε ψηφιακά περιβάλλοντα, παρουσιάζουν ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, ενώ προϋποθέτουν και συνεπάγονται μια σειρά διαφορετικών (ψηφιακών ή μιντιακών) μεταδεξιοτήτων από πλευράς των μαθητών για την πρόσληψη ή τη δημιουργία τους. Η εκπαιδευτική αξιοποίηση της αφήγησης στα ψηφιακά περιβάλλοντα διανοίγει ποικίλες προοπτικές για πειραματισμό στη δημιουργία, διάδοση και πρόσληψη της αφήγησης γενικότερα και της λογοτεχνικής ειδικότερα. Ενθαρρύνονται προτάσεις διδακτικών παρεμβάσεων που να εμπλέκουν τα παραπάνω είδη αφήγησης, είτε αξιοποιώντας υπάρχουσες είτε δημιουργώντας νέες, με σκοπό την προώθηση εκπαιδευτικών στόχων με μετρήσιμα αποτελέσματα. Στην περίπτωση δημιουργίας οποιασδήποτε μορφής ψηφιακών αφηγήσεων (ταινίες, audiobooks, comics, εμπλουτισμένα κείμενα, διαδραστικές εφαρμογές, διαμεσικές αφηγήσεις), να συνυποβάλλονται και τα έργα, ώστε να αποτελέσουν εκθέματα ειδικής συνεδριακής ενότητας μαθητικής δημιουργίας.

03.15.Θ.Ε. Ξένες γλώσσες γλωσσών, Τ.Π.Ε. και Καινοτομία

03.16.Θ.Ε. Γλωσσικά μαθήματα, Τ.Π.Ε. και Καινοτομία

03.17.Θ.Ε. Διδακτική Μαθηματικών, Τ.Π.Ε. και Καινοτομία

03.18.Θ.Ε. Διδακτική Ιστορίας, Διδακτική Θρησκευτικών, Τ.Π.Ε. και καινοτομία

03.19.Θ.Ε. Φυσικές Επιστήμες, Τ.Π.Ε. & Καινοτομία

03.20.Θ.Ε. Φυσική Αγωγή, Τ.Π.Ε. και Καινοτομία

03.21.Θ.Ε. Πολιτισμός & Καλές Τέχνες στην εκπαίδευση, με χρήση Τ.Π.Ε. και Καινοτομίας: Μουσική, Εικαστική Αγωγή, Θεατρική
Παιδεία, Animation, κ.λ.π. Θέματα Μουσειοπαιδαγωγικής.
Οι επιζητούμενες εργασίες θα πρέπει να αφορούν αποτελέσματα έρευνας στην Εκπαίδευση για τον Πολιτισμό και τις Τέχνες (Εικαστικά, Θέατρο, Κινηματογράφος (συμπεριλαμβανομένων, Βίντεο, Κινουμένων σχεδίων (Animation) και άλλων συναφών μορφών οπτικοακουστικών έργων), Λογοτεχνία, Μουσική, Παραστατικές Τέχνες, Σκίτσο (Comic), Φωτογραφία, Χορός, Ψηφιακές Τέχνες και όλες οι μορφές Τέχνης που διαχρονικά σχετίζονται με αυτές). Επίσης να αφορούν θέματα μουσειοπαιδαγωγικής. Κι ακόμα θέματα παιδαγωγικής, διδακτικής, δόκιμες θεωρητικές προσεγγίσεις, πρακτικές εφαρμογές, εποπτικά μέσα, εκπαιδευτική τεχνολογία, ζητήματα μεθοδολογίας, γενικότερα ζητήματα Εκπαίδευσης για τις Τέχνες. Βασικό ζητούμενο είναι πέραν της παρουσίασης των ερευνητικών προσεγγίσεων είναι να υπάρχει πρωτοτυπία, επιστημονική τεκμηρίωση σε συνάρτηση με την εφαρμογή που έχει γίνει και να προκύπτουν σαφή, αξιοποιήσιμα δεδομένα για την επιστήμη, την έρευνα και την εκπαιδευτική κοινότητα.

03.22.Θ.Ε. STEM (Science, Technology, Engineering and Mathematics) κι Εκπαίδευση
Ο όρος “STEM” [Science, Technology, Engineering and Mathematics] είναι το ακρωνύμιο το οποίο χρησιμοποιείται κυρίως στην εκπαίδευση, για τα πεδία που αναφέρονται στις Φυσικές Επιστήμες, την Τεχνολογία, την Επιστήμη των Μηχανικών και τα Μαθηματικά. Η εκπαίδευση STEM είναι μια σύγχρονη εκπαιδευτική προσέγγιση με αντίστοιχο σχεδιασμό ώστε στη διδασκαλία των Μαθηματικών και των Φυσικών Επιστημών, που είναι ζωτικής σημασίας για μια βασική κατανόηση του κόσμου που μας περιβάλλει, να εισαχθούν οι Νέες Τεχνολογίες και η Επιστήμη των Μηχανικών, οι οποίες με τη σειρά τους να παρέχουν τη δυνατότητα στους μαθητές μέσω της εκπαιδευτικής διαδικασίας να συμβάλλουν με τη συμμέτοχή τους και τις αποκτηθείσες γνώσεις, δεξιότητες και εμπειρίες στην αύξηση της ποιότητας της ζωής των ανθρώπων πάνω στη γη. Για να έχουμε όμως απτά αποτελέσματα αναφορικά με την επιτυχή μαθησιακή εμπειρία καθώς και την συνεπακόλουθη αναβάθμιση της ποιότητας ζωής των ανθρώπων, σε τοπικό και ευρύτερο επίπεδο, είναι σημαντικό η μαθησιακή πορεία μέσω του μοντέλου STEM, να συνδυαστεί με τις δράσεις της κοινωνικής καινοτομίας, δηλαδή την υιοθέτηση μοντέλων και στόχων κοινωνικής ωφέλειας στους ανθρώπους. Οι δύο λοιπόν αυτοί άξονες μπορούν να συνδυαστούν αποτελεσματικά και να επιτύχουν τόσο την παροχή γνώσεων, εμπειριών και δεξιοτήτων στους μαθητές όσο και την αναβάθμιση της ποιότητας ζωής. Γεγονός που αποτελεί σημαντικό πλεονέκτημα για την απόκτηση των αναγκαίων γνώσεων και δεξιοτήτων του 21ου αιώνα καθώς και τη μελλοντική πρόσβαση στις νέες μορφές εργασίας των σημερινών μαθητών σε συνδυασμό με την συνεχή βελτίωση της ποιότητας της ζωής των ανθρώπων, μέσω των νέων αυτών εκπαιδευτικών μοντέλων μάθησης.

03.23.Θ.Ε. Έρευνα στην εφαρμογή των Τ.Π.Ε. στην εκπαίδευση
Στη Θεματική αυτή επιζητούνται ερευνητικές εργασίες που αναφέρονται στο πεδίο των εφαρμογών των Τ.Π.Ε. στην εκπαίδευση. Οι εργασίες που θα υποβληθούν, θα πρέπει να παρουσιάζουν την ερευνητική εργασία, ανεξάρτητα από το στάδιο στο οποίο αυτή βρίσκεται (βιβλιογραφική επισκόπηση, σχεδιασμός έρευνας, αποτελέσματα, συμπεράσματα).

03.24.Θ.Ε. Από την ιστορία της Πληροφορικής
Στη Θεματική αυτή Ενότητα περιλαμβάνονται οις εξελίξεις των Τ.Π.Ε. που σε άλλες περιπτώσεις θα φαίνονταν «πρόσφατες», δηλαδή πριν ακόμη και είκοσι ή τριάντα χρόνια. Οι ραγδαίες εξελίξεις όμως των Τ.Π.Ε. που αλλάζουν τη ζωή μας καθημερινά, κάνουν αυτές τις «πρόσφατες» τεχνολογίες να φαντάζουν πραγματική «αρχαιολογία της πληροφορικής». Αυτή η οπτική στην πραγματικότητα υπάρχει στην «βιομηχανική αρχαιολογία», που ασχολείται με τα σχετικά σύγχρονα επιτεύγματα της βιομηχανικής και μεταβιομηχανικής εποχής, καθώς αυτά περνούν από τη ζωή μας αλλά και χάνονται από αυτή. Παράλληλα με όλα αυτά στις μέρες μας έχουμε τη δυνατότητα να δούμε πιο ολοκληρωμένα την «αρχαιολογία της πληροφορικής» βάζοντας στην ίδια χρονοσειρά (timeline) τα πρώτα χαράγματα στο κόκαλο του προϊστορικού βοσκού που μετρούσε με αυτά τα ζώα του, με την σύγχρονη και αόρατη τεχνολογία. Πώς όλα αυτά γονιμοποιούν με νέους τρόπους την διδακτική των Τ.Π.Ε.; Πώς συμβάλλουν στην καλλιέργεια κριτικής σκέψης για τις Τ.Π.Ε. στη ζωή μας; Πώς, εν τέλει, συνδυάζονται μέσα από τα μοναδικά τους χαρακτηριστικά, ώστε να οδηγηθούμε στον κριτικά σκεπτόμενο ενεργό πολίτη του αύριο, που τα αναλυτικά προγράμματα μας περιγράφουν;

04.Θ.Ε. Καλές Πρακτικές στην εκπαίδευση με χρήση Καινοτομίας και Τ.Π.Ε. Διδακτικά σενάρια/Διδακτικές Προτάσεις/Δράσεις με χρήση Τ.Π.Ε.
ή καινοτομίας
Η καινοτομία – μέσω των Τ.Π.Ε. ή μη- αποτελεί εξ ορισμού αλλά και ερευνητικά αποδεδειγμένη προϋπόθεση ανάδυσης νεωτεριστικών ιδεών, καλλιέργειας ανανεωτικών τάσεων και δρομολόγησης προοδευτικών εξελίξεων και μεταρρυθμιστικών αποφάσεων για την εκπαίδευση. Μέσω της καινοτομίας οι ιδέες του αύριο μετουσιώνονται σε διδακτική και παιδαγωγική πράξη σήμερα. Η καινοτομία μπορεί να εφαρμοστεί σε όλες τις βαθμίδες και τις πτυχές της εκπαίδευσης, από τη φιλοσοφία της εκπαίδευσης, τα αναλυτικά προγράμματα, τα σχολικά εγχειρίδια και τις διδακτικές πρακτικές μέχρι την οργάνωση και διοίκηση, τη δικτύωση και τις συνεργασίες με την τοπική κοινωνία και την αξιολόγηση. Η εγγενής ομοιοστατικότητα όμως του εκπαιδευτικού συστήματος, ως μηχανισμός διαφύλαξης κεκτημένων, ως έκφραση συντηρητικών θέσεων ή ανασφάλειας, απετέλεσε πηγή σθεναρών αντιστάσεων που ανέστειλαν επί μακρόν την εισαγωγή καινοτομιών, επικρίνοντας ή απαξιώνοντάς τες. Οι σημερινές ανάγκες και οι προκλήσεις, εξαιτίας του ραγδαίου ρυθμού αλλαγών σε όλους τους τομείς της ζωής, επιτάσσουν την προώθηση εξορθολογισμένων καινοτομιών, για την αντιμετώπιση των νέων απαιτήσεων. Σε αυτό το πλαίσιο, και οι εκπαιδευτικοί αναζητούν και προωθούν νέους τρόπους, νέες μεθόδους και παιδαγωγικές τεχνικές για τη βελτίωση του υφιστάμενου μαθησιακού και κοινωνικοποιητικού σχολικού περιβάλλοντος. Η θεματική αυτή του συνεδρίου στοχεύει να ενισχύσει την εισαγωγή της καινοτομίας στην εκπαίδευση. Ως τέτοια δε, νοείται κάθε τεκμηριωμένη, ή και αναδυόμενη στην πράξη καλή πρακτική, που χαρακτηρίζεται από πρωτοτυπία, ανανεωτικό πνεύμα και χαράζει νέους δρόμους στην εκπαίδευση, επιχειρώντας να προτείνει λύσεις ή να δώσει απαντήσεις σε κρίσιμα ζητήματα. Η καινοτομία αποτελεί την ευρεία έννοια- ομπρέλα που στεγάζει και την αξιοποίηση των Τ.Π.Ε., οι οποίες αν και συνιστούν την αιχμή του δόρατος, δεν είναι ούτε αυτοσκοπός ούτε μοναδικός εκφραστής της. Ενδεικτικές περιοχές των επιζητούμενων εργασιών περιλαμβάνουν καινοτομικές παρεμβάσεις στο διδακτικό στιλ και στις διδακτικές πρακτικές και τις μεθόδους, στις χωροταξικές και άλλες παρεμβάσεις κατά την οργάνωση της σχολικής τάξης, στην ενίσχυση και υποστήριξη της οργανωμένης συμπεριφοράς και της κοινωνικοποίησης, στην επικοινωνία με τους γονείς και την ευρύτερη σχολική κοινότητα, κατά την προσπάθεια ανοίγματος του σχολείου στην κοινωνία. Επιπλέον δυνητικά πεδία προβολής και ανάδειξης πρωτοποριακών καινοτομιών στον χώρο της εκπαίδευσης είναι οι καινοτομικοί τρόποι χρήσης και αξιοποίησης των εγχειριδίων, η οικοδόμηση συνεργατικών και μαθητοκεντρικών περιβαλλόντων, τρόποι εναλλακτικής αξιολόγησης, χρήση και αξιοποίηση των Τ.Π.Ε., καθώς και νέες και αποδοτικότερες μέθοδοι αναστοχασμού και αυτορρύθμισης. Το συνέδριο δίνει έμφαση και στοχεύει στην ενίσχυση του έργου των εκπαιδευτικών μέσα από την ανάδειξη δόκιμων διδακτικών σεναρίων και καλών πρακτικών με χρήση Τ.Π.Ε. ή και Καινοτομίας. Ένα διδακτικό σενάριο, ως ένα επιστημονικά διευρυμένο σχέδιο μαθήματος, περιλαμβάνει όλα τα στοιχεία μιας διδακτικής πρότασης, από τους δημιουργούς και τις συνθήκες υλοποίησης, τη στοχοθεσία, τη το θεωρητικό πλαίσιο, τη σύνδεσή του με το Αναλυτικό Πρόγραμμα, τη μεθοδολογία ανάπτυξης έως τις σχετικές θεωρίες μάθησης, τον τρόπο υλοποίησης βήμα-βήμα, τα συμπεράσματα, τον αναστοχασμό, πιθανά φύλλα εργασίας και άλλα στοιχεία που ο συγγραφέας κρίνει ότι ολοκληρώνουν το εκπαιδευτικό σενάριο. Το προτεινόμενο διδακτικό σενάριο πρέπει να αναφέρεται σε ένα γνωστικό αντικείμενο της προσχολικής, πρωτοβάθμιας ή δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης που διεκπεραιώνεται με τη χρήση-υποστήριξη των Τ.Π.Ε. (αξιοποιώντας κατάλληλα υπολογιστικά εργαλεία ή άλλες υπολογιστικές τεχνολογίες). Στη θεματική των διδακτικών σεναρίων περιλαμβάνονται σενάρια για όλες τις εκπαιδευτικές ειδικότητες - σε όλα τα περιεχόμενα των Αναλυτικών Προγραμμάτων. Εκτός από τα διδακτικά αντικείμενα του Αναλυτικού Προγράμματος, μπορεί να αξιοποιηθεί η εμπειρία από τη συστηματική αξιοποίηση των Τ.Π.Ε. σε τομείς όπως η Περιβαλλοντική Εκπαίδευση, η Αγωγή Υγείας, τα Πολιτιστικά Θέματα, ο Σχολικός Επαγγελματικός Προσανατολισμός, οι διασχολικές συνεργασίες και άλλες καινοτόμες δραστηριότητες. Επίσης, σε αυτή τη θεματική μπορούν να ενταχθούν εργασίες που αναφέρονται στην παιδαγωγική αξιοποίηση του Διαδραστικού Πίνακα στη μαθησιακή διαδικασία. Οι εκπαιδευτικοί ενθαρρύνονται να παρουσιάσουν την εμπειρία που καθημερινά σωρεύεται, αναπτυσσόμενη στην σχολική τάξη, μέσα από τη μορφή ενός διδακτικού σεναρίου σε επιστημονικά τεκμηριωμένη ανάπτυξη, ώστε να ενισχυθεί η διεκπαιδευτική επικοινωνία προς όφελος της εκπαιδευτικής κοινότητας και να δημιουργηθεί μέσα από τα πρακτικά του συνεδρίου και παρακαταθήκη καλών πρακτικών, που θα προάγει το εκπαιδευτικό έργο της κοινότητας.

05.Θ.Ε. Κοινωνική Καινοτομία στην εκπαίδευση (Service Learning [SL])
Η Κοινωνική Καινοτομία στην εκπαίδευση ή Service Learning, (SL), όπως ορίζεται στις Η.Π.Α. είναι μια παιδαγωγική προσέγγιση που εμπλέκει ενεργά τους μαθητές σε ένα ευρύ φάσμα εμπειριών, οι οποίες έχουν ως σκοπό την παροχή κοινωνικής ωφέλειας σε ανθρώπους αλλά και γενικότερα στην τοπική κοινότητα, επιτυγχάνοντας ταυτόχρονα τους στόχους ενός προγράμματος σπουδών. Αυτό που είναι μοναδικό αναφορικά με την κοινωνική καινοτομία στην εκπαίδευση είναι ότι ενσωματώνει τη θεωρία και την πρακτική. Οι μαθητές μετέχουν ενεργά στη μάθηση προσφέροντας παράλληλα και στο κοινωνικό σύνολο. Για να έχουμε όμως απτά αποτελέσματα αναφορικά με την επιτυχή μαθησιακή εμπειρία καθώς και την συνεπακόλουθη αναβάθμιση της ποιότητας ζωής των ανθρώπων, σε τοπικό και ευρύτερο επίπεδο, είναι σημαντικό η μαθησιακή πορεία μέσω του μοντέλου STEM, να συνδυαστεί με τις δράσεις της κοινωνικής καινοτομίας, δηλαδή την υιοθέτηση μοντέλων και στόχων κοινωνικής ωφέλειας στους ανθρώπους. Οι δύο λοιπόν αυτοί άξονες μπορούν να συνδυαστούν αποτελεσματικά και να επιτύχουν τόσο την παροχή γνώσεων, εμπειριών και δεξιοτήτων στους μαθητές όσο και την αναβάθμιση της ποιότητας ζωής. Γεγονός που αποτελεί σημαντικό πλεονέκτημα για την απόκτηση των αναγκαίων γνώσεων και δεξιοτήτων του 21ου αιώνα καθώς και τη μελλοντική πρόσβαση στις νέες μορφές εργασίας των σημερινών μαθητών σε συνδυασμό με την συνεχή βελτίωση της ποιότητας της ζωής των ανθρώπων, μέσω των νέων αυτών εκπαιδευτικών μοντέλων μάθησης.

06.Θ.Ε. Η ευρωπαϊκή διάσταση στην εκπαίδευση. Συνεργατικά διευρωπαϊκά διασχολικά προγράμματα: e-Twinning, Teachers4Europe, ERASMUS+
Τα τελευταία χρόνια, παρατηρείται εμφάνιση και ανάπτυξη νέων μορφών σχολικών δραστηριοτήτων, σε συνεργατικά προγράμματα, με έμφαση στην προώθηση της διασχολικής και διεκπαιδευτικής συνεργασίας στην Ευρώπη. Οι νέες αυτές σχολικές δραστηριότητες απευθύνονται σε εκπαιδευτικούς που επιθυμούν να διασυνδεθούν με Ευρωπαίους συνάδελφούς τους, να αναπτύξουν συνεργατικά έργα και να μοιραστούν ιδέες στο δρόμο της ευρωπαϊκής εκπαιδευτικής ολοκλήρωσης. Τα πιο γνωστά αυτά τα προγράμματα είναι τα: eTwinning, Teachers4Europe και ERASMUS+. Λόγω του όγκου των δραστηριοτήτων αλλά και για να διευρυνθούν και να αναδειχτούν ακόμα περισσότερο αυτές οι δραστηριότητες και οι φορείς τους, η ήδη υπάρχουσα υποενότητα αυτών των καινοτόμων δραστηριοτήτων αυτονομείται ως θεματική ενότητα εντός της θεματολογίας του Συνεδρίου. Στη θεματική αυτή ενότητα, επιζητούνται εργασίες εκπαιδευτικών ή φορέων σχετικών με τα προγράμματα αυτά, που αναφέρονται στην πληροφόρηση, στο σχεδιασμό, στις δράσεις και την αξιολόγησή τους, στην παρουσίαση ενώπιον του εκπαιδευτικού κοινού επιτυχημένων δράσεων και σε κάθε άλλο ζήτημα που τις αφορά.

07.Θ.Ε. Θέματα μετανάστευσης, προσφυγιάς και εκπαίδευσης
Με δεδομένα: α) τη διόγκωση του προσφυγικού προβλήματος (η μεγαλύτερη και χειρότερη αναγκαστική μετακίνηση πληθυσμών μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, με συνέπειες τη φυσική και ηθική εξόντωσή τους) β) την συναρτημένη προς αυτό επιδείνωση της πολυεπίπεδης κρίσης της εποχής μας, με έξαρση ρατσιστικών φαινομένων και πολιτικών αποκλεισμού και β) την ανάγκη ευαισθητοποίησης των μαθητών πάνω σε αυτό το κομβικό για την ανθρωπότητα πρόβλημα, αναζητούνται εργασίες και [προτάσεις δράσεων?] δράσεις που με άξονα το προσφυγικό:
• Διέπονται από αναστοχαστική προσέγγιση των συνθηκών που σχετίζονται και των παραγόντων που το επηρεάζουν (Πόλεμος, Γεωπολιτικά ζητήματα (φυσικοί πόροι, σύνορα)- Εμπορία και παράνομη διακίνηση ανθρώπων - προσφυγικό και ΜΜΕ- Ευρωπαϊκές πολιτικές, δράσεις διεθνών οργανισμών, κ.ά)
• Προβαίνουν σε κριτική ανάλυση αξιών, θεσμών και νορμών που υποβαστάζουν την έννοια της ταυτότητας αποδομώντας εθνικά και κοινωνικά στερεότυπα (έμφαση στις αμοιβαιότητα και την ισότιμη αλληλεπίδραση των πολιτισμών, καλλιέργεια ανεκτικότητας και αποδοχής, καταπολέμηση μισαλλοδοξίας, διαπολιτισμική εκπαίδευση, διδακτική της ειρήνης, θέματα ισότητας και δικαιωμάτων)  • Εντέλει συμβάλλουν στην υιοθέτηση της αρχής της δημοκρατικής πολιτικής ευθύνης και της ενεργής πολιτότητας

08.Θ.Ε. Εκπαιδευτική Έρευνα
Στη θεματική περιοχή επιζητούνται ερευνητικές εργασίες. Οι εργασίες που θα υποβληθούν, θα πρέπει να παρουσιάζουν την ερευνητική εργασία, ανεξάρτητα από το στάδιο στο οποίο αυτή βρίσκεται (βιβλιογραφική επισκόπηση, σχεδιασμός έρευνας, αποτελέσματα, συμπεράσματα). Οι επιζητούμενες εργασίες θα πρέπει να παρουσιάζουν ερευνητικές εργασίες για θέματα Επιμόρφωσης, Κατάρτισης Εκπαίδευσης Εκπαιδευτικών καθώς και σχετικά ζητήματα Εκπαιδευτικής Έρευνας και Μεθοδολογίας.

09.Θ.Ε. Διά βίου εκπαίδευση – Εκπαίδευση από απόσταση (e-Learning), Εκπαίδευση ενηλίκων, Εκπαίδευση εκπαιδευτικών (βασική κατάρτιση, επιμόρφωση) - Άτυπη μάθηση
Η δια βίου μάθηση είναι η συνεχής, εθελοντική και αυτενεργούμενη επιδίωξη της γνώσης, είτε για προσωπικούς είτε για επαγγελματικούς λόγους. Είναι η διαδικασία της μάθησης που επεκτείνεται πέρα από την παιδική – εφηβική ηλικία και τους τρόπους τυπικής μάθησης που είναι γνωστοί σε όλους μας. Τα τελευταία χρόνια, με τις τεράστιες εξελίξεις και αλλαγές που γίνονται στη ζωή μας μέσα κυρίως από το τεχνολογικό χώρο, η δια βίου μάθηση φαίνεται να κερδίζει (και δικαίως) ολοένα και σημαντικότερη θέση. Με δεδομένα τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της, οι Τ.Π.Ε. παίζουν σημαντικότατο ρόλο στην υποστήριξή της (εκπαιδευτικό υλικό, τρόπος εκπαίδευσης, κτλ). Στη θεματική αυτή περιοχή ζητούνται εργασίες που αναφέρονται στην εφαρμογή των Τ.Π.Ε. στη δια βίου μάθηση. Ενδεικτικά αναφέρονται οι παρακάτω υποενότητες: - Ανοιχτή εκπαίδευση - Eκπαίδευση από απόσταση - Εκπαίδευση ενηλίκων - Άτυπη μάθηση. Οι επιζητούμενες εργασίες θα πρέπει να παρουσιάζουν ερευνητικές εργασίες για θέματα Δια Βίου Εκπαίδευσης, Επιμόρφωσης κ.ά. σχετικών Ενδεικτικές παράμετροι για τα παραπάνω είναι οι μορφές και η μεθοδολογία, το στοιχείο της βιωματικότητας, ζητήματα δια ζώσης, εξ αποστάσεως, μεικτών, σύγχρονων και ασύγχρονων, τηλεματικών, εισαγωγικών, βασικών ή άλλου επιπέδου, ενδοσχολικών, και άλλων τύπων κατάρτισης, επιμόρφωσης, εκπαίδευσης εκπαιδευτικών. Βασικό ζητούμενο πέραν της καινοτομίας και πρωτοτυπίας και δόκιμης επιστημονικής παρουσίασης της έρευνας, είναι η τεκμηρίωση του θετικού αποτελέσματος και η δυνατότητα αξιοποίησης των αποτελεσμάτων και της προτεινόμενης μεθοδολογίας από την εκπαιδευτική κοινότητα και κάθε ενδιαφερόμενο

10.Θ.Ε. Οργάνωση, Διοίκηση και Οικονομία της Εκπαίδευσης. Υποδομές της εκπαίδευσης. Φιλοσοφία, Ιστορία και Κοινωνιολογία της εκπαίδευσης.
Οι επιζητούμενες εργασίες σε αυτές τις υποθεματικές, θα αφορούν -παρατίθενται ενδεικτικά θέματα, χωρίς να περιορίζουν: Διερεύνηση της σχέσης μεταξύ σχολικών χώρων και σχολικής αποτελεσματικότητας. Παράγοντες διαμόρφωσης των αποφάσεων για επένδυση στην εκπαίδευση. Διερεύνηση της σχέσης μεταξύ της επένδυσης στην παιδεία και στην ποιότητά της. Ανταποδοτικότητα της επένδυσης στην εκπαίδευση προς την κοινωνία. Διερεύνηση της λογοδοσίας του σχολείου ως προς την αποτελεσματικότητά του. Εκπαιδευτική Διοίκηση και Ηγεσία. Διαχείριση κρίσεων και λήψη αποφάσεων στη Σχολική Μονάδα. Ικανότητες, δεξιότητες, ρόλος και καθήκοντα των στελεχών Εκπαίδευσης. Εξειδίκευση στελεχών Εκπαίδευσης. Αλληλεπίδραση – συνεργασία - επικοινωνία Σχολείου και κοινωνίας. Σχεδιασμός και ανάπτυξη Σχολικών Μονάδων, Διαχείριση πόρων. Σχολική Κουλτούρα. Το Σχολείο ως Δημόσια Υπηρεσία και ως μανθάνων οργανισμός (Learning Organization). Ανάπτυξη και Εφαρμογή Διαδικασιών Αυτοαξιολόγησης του εκπαιδευτικού έργου. Επιστημονική και επαγγελματική ανάπτυξη των εκπαιδευτικών. Αξιολόγηση των εκπαιδευτικών της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Φιλοσοφία της Παιδείας. Στην υποενότητα αυτή θα παρουσιαστούν εργασίες σχετικές με τις απόψεις που εκφράστηκαν από τους φιλοσόφους και διανοητές για την παιδεία και την εκπαίδευση ως κοινωνικό φαινόμενο από την ελληνική αρχαιότητα ως τη σημερινή εποχή, όπως επίσης και εργασίες σχετικές με διάφορες περιόδους της ιστορικής εξέλιξης της εκπαίδευσης ως θεσμού, τους παιδαγωγικούς, κοινωνικούς και πνευματικούς στόχους της και τη μεθοδολογία της. Ακόμα, η Ιστορία της Εκπαίδευσης, δηλαδή η ιστορία των παιδαγωγικών θεωριών και θεσμών, η εξέλιξη των περιεχομένων, μεθόδων ή τεχνικών και κυρίως η ανάλυση της λειτουργίας των εκπαιδευτικών συστημάτων (π.χ. εποπτεία, επιλογή, μηχανισμοί προσανατολισμού, επαγγελματικό μέλλον των μαθητών κ.α.), αποτελούν θεματικές και αντικείμενα ενασχόλησης πολλών μελετών, ιδιαίτερα το τελευταίο διάστημα. Επιπλέον, στο βαθμό που κάθε ανάλυση του παρελθόντος έχει τις ρίζες της στο παρόν, η ιστορία της εκπαίδευσης καθορίζει τους προσανατολισμούς της και επιλέγει τα αντικείμενά της ανάλογα με τα επιστημονικά, κοινωνικά και πολιτικά χαρακτηριστικά του σημερινού πλαισίου. Αξίζει επίσης να υπογραμμίσουμε την επίδραση του κοινωνιολογίας στον καθορισμό των θεμάτων της «νέας» ιστορίας της εκπαίδευσης, η οποία εστιάζεται στο ρόλο του σχολικού συστήματος στην κοινωνική αναπαραγωγή, στη θέση των εξω- σχολικών αρχών στη διαδικασία αλφαβητισμού –εγγραμματισμού, στη σχέση ιστορικής γνώσης και σύγχρονης δράσης κτλ. Με τη σειρά της η Κοινωνιολογία της Εκπαίδευσης τοποθετείται σε δύο επίπεδα: α) αναλύει τη θέση και τη λειτουργία του σχολικού θεσμού στους κόλπους της κοινωνίας και τις σχέσεις που υπάρχουν μεταξύ σχολείου και κοινωνίας, καθώς και την κοινωνική κατάσταση και στάση των παραγόντων αυτών των θεσμών, και β) αναλύει το σχολείο ως κοινωνία (μικροκοινωνία) και ξανατοποθετεί το πρόβλημα των σχέσεων αυτής της μικροκοινωνίας με την ευρύτερη κοινωνία, με αφετηρία συγκεκριμένα προβλήματα του σχολικού θεσμού (Ενδεικτικά αναφέρουμε τις θεματικές: σχολική αποτυχία, σχολική επιτυχία και οικογενειακό περιβάλλον, διδακτικές πρακτικές των διδασκόντων, εκπαίδευση μειονοτήτων, έμφυλες διαστάσεις και διαφυλικές σχέσεις στην εκπαίδευση, κτλ). Οι επιζητούμενες εργασίες σε αυτήν τη θεματική υποενότητα θα αφορούν ενδεικτικά: Ιστορία της οργάνωσης, δομής και λειτουργίας των εκπαιδευτικών συστημάτων, των περιεχομένων των αναλυτικών προγραμμάτων, των συστημάτων εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, εκπαιδευτική νομοθεσία σε σχέση με τις ποινές, απουσίες, σχολικές εορτές, εκδρομές κ.ά., εισαγωγή καινοτόμων προγραμμάτων, επιμέρους ιστορία διδακτικών αντικειμένων είναι μερικοί από τους τομείς της ιστορίας της εκπαίδευσης. Σύσταση μαθητικού πληθυσμού, κοινωνική κινητικότητα και εκπαίδευση, σύνδεση εθνικής, κοινωνικής και μορφωτικης προέλευσης με τη σχολική επιτυχία- αποτυχία, μετάβαση από την εκπαίδευση στην αγορά εργασίας, σχολική διαρροή κι η σχέση της με την κοινωνικο- οικονομική κατάσταση, ρόλος των σχολικών εγχειριδίων στη διαμόρφωση ταυτότητας, κριτική θεώρηση του ρόλου του εκπαιδευτικού και του ρόλου του σχολείου στην κοινωνικοποίηση των μαθητών αποτελούν ενδεικτικούς τομείς της κοινωνιολογίας της εκπαίδευσης.

11.Θ.Ε. Άλλα θέματα.
Ο,τιδήποτε αφορά την εκπαίδευση και τους εκπαιδευτικούς και δεν περιέχεται στις προηγούμενες θεματικές.

Scroll to Top